Loper 2mg tabletki 10 szt.

Postać

Tabletki

Opakowanie

1 op. 10 tabletek

Skład

Substancją czynną leku jest loperamidu chlorowodorek.

Jedna tabletka zawiera 2 mg loperamidu chlorowodorku. Pozostałe składniki leku to: skrobia kukurydziana, laktoza jednowodna, powidon K-30, błękit brylantowy FCF (E133), żółcień chinolinowa (E104), magnezu stearynian, talk, krzemionka koloidalna bezwodna, karboksymetyloskrobia sodowa (typ A). Lek zawiera laktozę.

Działanie

Loper jest doustnym lekiem przeciwbiegunkowym.Substancją czynną leku Loper jest loperamidu chlorowodorek. Zmniejsza perystaltykę jelit, wydłuża czas przechodzenia treści pokarmowej przez jelita. Ponadto zwiększa spoczynkowe napięcie zwieracza odbytu, jednocześnie zmniejszając natychmiastową potrzebę wypróżnienia (parcie na stolec).

Wskazania

Lek przeznaczony do stosowania wyłącznie u osób dorosłych i dzieci w wieku powyżej 6 lat. W objawowym leczeniu ostrej i przewlekłej biegunki. U pacjentów z wytworzoną przetoką jelita krętego lek Loper może być stosowany w celu zmniejszenia liczby i objętości stolców oraz zwiększenia ich konsystencji.

Sposób użycia

Ostra biegunka: początkowa dawka - 2 tabletki (4 mg) dla dorosłych i 1 tabletka (2 mg) dla dzieci, a następnie 1 tabletka (2 mg) po każdym kolejnym luźnym stolcu.

Przewlekła biegunka: początkowa dawka - 2 tabletki (4 mg) na dobę dla dorosłych i 1 tabletka (2 mg) na dobę dla dzieci; tę początkową dawkę należy zmodyfikować aż do momentu uzyskania od 1 do 2 normalnych stolców na dobę, co zazwyczaj osiąga się poprzez stosowanie dawki podtrzymującej wynoszącej od 1 do 6 tabletek (od 2 do 12 mg] na dobę. Dawka maksymalna w ostrej i przewlekłej biegunce - 8 tabletek (16 mg) na dobę dla dorosłych i dzieci. U dzieci dawka leku musi być dostosowana do masy ciała (3 tabletki/20 kg mc./dobę) - jednak nie więcej niż 8 tabletek (16 mg) na dobę. Nie należy stosować dawki większej niż maksymalna zalecana dawka.

Przeciwwskazania

Loper należy natychmiast przerwać w przypadku wystąpienia zaparcia, wzdęcia brzucha lub niedrożności jelit. Nie stosować u dzieci w wieku poniżej 6 lat. Jako leczenia zasadniczego: u pacjentów z ostrą czerwonką, która charakteryzuje się obecnością krwi w kale i wysoką gorączką; u pacjentów z ostrym rzutem wrzodziejącego zapalenia jelit; u pacjentów z bakteryjnym zapaleniem jelita cienkiego i okręż-nicy spowodowanym chorobotwórczymi bakteriami z rodzaju Salmonella, Shigella i Campylobacter, u pacjentów z rzekomobłoniastym zapaleniem jelit, związanym z podawaniem antybiotyków o szerokim zakresie działania. W przypadkach, w których należy unikać zwolnienia perystaltyki jelit, z powodu możliwego ryzyka wystąpienia ciężkich powikłań, w tym niedrożności jelit, - rozszerzenia okrężnicy i toksycznego rozszerzenia okrężnicy.