Postać leku
Syrop
Dawka
3,75 mg/ 5 ml
Opakowanie
Butelka 100 ml
Skład
Substancja czynna: bromowodorek dekstrometorfanu (Dextrometorphani hydrobromidum).
5 ml syropu zawiera 3,75 mg bromowodorku dekstrometorfanu.
Ponadto lek zawiera: glicerynę, karboksymetylocelulozę sodową, benzoesan sodu,wersenian disodowy, maltitol (E 965), etanol 96%, kwas cytrynowy bezwodny, amarant (E 123), karmel, lewomentol, zapach z wiśni i owoców granatu, sorbitol (roztwór 70%) (E 420), cyklaminian sodu, sól potasową acesulfamu , wodę oczyszczoną.
Działanie
Robitussin Junior jest lekiem, który hamuje suchy, uporczywy i drażniący kaszel. Zawarta w nim substancja aktywna (bromowodorek dekstrometorfanu) w dawce terapeutycznej dla dzieci (3,75 mg / 5 ml) jest lekiem hamującym kaszel o działaniu ośrodkowym. Lek przeciwkaszlowy Robitussin Junior jest wskazany do stosowania u dzieci w wieku od 2 do 12 lat.
Formuła Robitussin Junior została stworzona specjalnie dla dzieci:
- Lek jest dobrze tolerowany i akceptowany przez dzieci. Badania kliniczne potwierdziły bezpieczeństwo stosowania leku u dzieci.
- Nie zawiera cukru, dzięki czemu syrop nie wpływa na cukrzycę.
- Ma pyszny, wiśniowy smak
Wskazania
Leczenie objawowe suchego, męczącego kaszlu.
Dawkowanie
Do stosowania doustnego.
Lek Robitussin Junior należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza. W razie wątpliwości należy skontaktować się z lekarzem lub farmaceutą.
Zazwyczaj stosowana dawka leku Robitussin Junior to:
- Dzieci w wieku od 2 do 6 lat: 10 ml (7,5mg dekstrometorfanu) 4 razy na dobę (maksymalna dawka dobowa dekstrometorfanu 30 mg).
- Dzieci w wieku od 6 do 12 lat: 20 ml (15 mg dekstrometorfanu) 4 razy na dobę (maksymalna dawka dobowa dekstrometorfanu 60 mg).
Nie stosować u dzieci w wieku poniżej 2 lat. Nie stosować dawek większych niż zalecane.Nie zaleca się stosowania leku dłużej niż 7 dni. Jeżeli objawy nasilą się lub nie ustąpią po 7 dniach, należy skontaktować się z lekarzem.
Przeciwwskazania
Leku nie należy stosować:
- jeśli pacjent ma uczulenie (nadwrażliwość) na dekstrometorfan lub którykolwiek z pozostałych składników leku,
- jeśli pacjent ma kaszel z dużą ilością wydzieliny,
- u dzieci w wieku poniżej 2 lat,
- jeśli u pacjenta występuje astma oskrzelowa,
- jeśli u pacjenta występuje niewydolność oddechowa lub istnieje ryzyko jej wystąpienia,
- jeśli u pacjenta występuje ciężka niewydolność wątroby,
- podczas przyjmowania inhibitorów oksydazy monoaminowej (iMAO), bądź selektywnych inhibitorów zwrotnego wychwytu serotoniny (SSRI), bądź innych leków stosowanych w depresji, chorobach psychicznych, zaburzeniach nastroju lub w chorobie Parkinsona, bądź w ciągu 2 tygodni od zaprzestania leczenia.
Ostrzeżenia i środki ostrożności:
Kiedy zachować szczególną ostrożność stosując lek Robitussin Junior:
- w przypadku występowania przewlekłego kaszlu, jaki występuje podczas palenia tytoniu bądź w przypadku przewlekłej choroby płuc, takiej jak rozedma,
- nie zaleca się stosowania leku Robitussin Junior, gdy kaszel trwa dłużej niż 7 dni, nawraca, bądź towarzyszy mu gorączka, wysypka lub trwały ból głowy.
- należy stosować ostrożnie u pacjentów z chorobą wątroby.
- nie należy przekraczać zalecanej dawki.
- Lek zawiera amarant, który może powodować reakcje alergiczne.
- Lek zawiera sorbitol i maltitol (likazynę 80/55). Jeżeli stwierdzono wcześniej u pacjenta nietolerancję niektórych cukrów, pacjent powinien skontaktować się z lekarzem przed przyjęciem leku. Pacjenci z rzadko występującą dziedziczną nietolerancją fruktozy nie powinni stosować tego leku. Lek może mieć lekkie działanie przeczyszczające. Wartość kaloryczna 2,6 kcal/g sorbitolu. Wartość kaloryczna 2,3 kcal/g maltitolu (likazyny 80/55).
- Lek zawiera 2,5 v/v % etanolu (alkohol), tzn. 103 mg na dawkę (5 ml), co jest równoważne 2,5 ml piwa, 1 ml wina na dawkę. Jest szkodliwy dla osób z chorobą alkoholową. Należy wziąć pod uwagę podczas stosowania u kobiet w ciąży lub karmiących piersią, dzieci oraz u osób z grup wysokiego ryzyka, takich jak pacjenci z chorobą wątroby lub z padaczkąStosowanie tego leku może skutkować pozytywnym wynikiem testu antydopingowego.
- Dekstrometorfan metabolizowany jest przez cytochrom wątrobowy P450 2D6. Aktywność tego enzymu jest uwarunkowana genetycznie. U ok. 10% populacji ogólnej odnotowuje się słaby metabolizm CYP2D6. U osób ze słabym metabolizmem CYP2D6 i u pacjentów stosujących jednocześnie inhibitory CYP2D6 może występować wzmożone i/lub przedłużone działanie dekstrometorfanu. W związku z tym należy zachować ostrożność u chorych z powolnym metabolizmem CYP2D6 lub stosujących inhibitory CYP2D6.
