W ostatnim czasie bardzo wzrosło zainteresowanie iniekcjami stosowanymi w cukrzycy. Leki te, nie tylko wpływają na poziom cukru we krwi, ale także obniżają masę ciała. Czy leki przeciwcukrzycowe to remedium na otyłość? Czy każdy może je stosować?
Jeszcze do niedawna w leczeniu cukrzycy typu 2 stosowano jedynie doustne leki przeciwcukrzycowe oraz powszechnie znaną insulinę. Liczne badania wprowadziły na rynek nowe leki, których popularność wciąż rośnie. Dlaczego nowe leki do wstrzyknięć są tak rozchwytywane? Czy na pewno stosują je tylko cukrzycy?
Analogi GLP- 1. Tak nazywają się nowe leki stosowane w leczeniu cukrzycy typu 2. Do tej grupy zaliczamy:
- liralutyd (Saxenda, Victoza)
- semaglutyd (Ozempic)
- dulaglutyd (Trulicity)
Jak działają analogi GLP-1?
Przede wszystkim zwiększają wydzielanie insuliny w zależności od poziomu glukozy we krwi.
Gdy w jelicie cienkim pojawi się pokarm, zaczyna działać naturalny hormon inkretynowy, tak zwany glukagonopodobny peptyd 1. Efektem działania tego hormonu jest zwiększone wydzielanie insuliny oraz hamowanie wydzielania glukagonu. Analogi GLP- 1 naśladują działanie naturalnego hormonu inkretynowego oraz dodatkowo hamują opróżnianie żołądka. To ostatnie działanie faktycznie pozwala na zrzucenie zbędnych kilogramów, jednak tylko i wyłącznie w połączeniu z dietą oraz ćwiczeniami fizycznymi. Wolniejsze opróżnianie żołądka oraz wzmocnienie uczucia sytości, to główne przyczyny rozchwytywania leków nie tylko przez cukrzyków. Dodatkowo, leki te, wykazują korzystne działanie na układ sercowo – naczyniowy oraz na profil lipidowy. Dzięki temu, oprócz obniżenia cukru we krwi oraz obniżeniu masy ciała, możliwe jest także wyrównanie poziomu cholesterolu i lipidów.
Czy analogi GLP-1 to insulina?
Nie. Analogi GLP-1, to nie leki insulinowe.
Kto może stosować analogi GLP-1?
Są to leki przeznaczone do leczenia cukrzycy typu 2. Nadal lekiem pierwszego rzutu pozostaje metformina. Jednak u pacjentów, którzy wykazują duże ryzyko sercowo – naczyniowe, mają znaczną nadwagę oraz zły profil lipidowy należy rozważyć stosowanie tych leków. Czasem pacjenci nie mogą stosować metforminy i wtedy także można włączyć analogi GLP-1, ponadto lek Saxenda jest zarejestrowany do leczenia otyłości.
Czy analogi GLP-1 można stosować do leczenia otyłości?
Tylko jeden preparat z analogów jest zarejestrowany w leczeniu otyłości. Jest nim Saxenda. Saxendę można stosować jeśli BMI ≥ 30. Pozostałe leki, pomimo, iż lepiej obniżają masę ciała, to są wskazane jedynie do leczenia cukrzycy przebiegającej z otyłością oraz obciążonej dużym ryzykiem sercowo – naczyniowym. Podkreślić należy, iż sama cukrzyca typu 2 nie jest wskazaniem refundacyjnym do stosowania tych leków. Aby leki mogły być przepisane przez lekarza na zniżkę, pacjent musi spełniać ściśle określone wymagania.
Jak często podaje się leki?
Dawkowanie ustala lekarz. Liraglutyd stosuje się raz dziennie, natomiast semaglutyd i dulaglutyd raz w tygodniu. Należy podkreślić, iż dawkę zwiększa się stopniowo. Co 3 – 6 miesięcy powinno przeprowadzić się kontrolę skuteczności leczenia. Jeśli nie zostaną osiągnięte założone cele, to należy rozważyć dalsze stosowanie leków.
Jakie działania niepożądane mogą wywoływać analogi GLP-1?
Zwykle są to zaburzenia żołądkowo – jelitowe (nudności, wymioty, biegunki, zaparcia, wzdęcia) lub łagodna hipoglikemia.
Czy Ozempic oraz Trulicity mogą stosować osoby zdrowe w celu zmniejszenia masy ciała?
Chociaż wiele osób próbuje pójść na skróty i zaczyna stosować analogi GLP-1 pomimo, tego, iż nie chorują na cukrzycę, to jednak jest to bardzo niebezpieczny sposób na zrzucenie zbędnych kilogramów. Przestrzegamy przed stosowaniem tych leków na własną rękę. Nieuzasadnione stosowanie Ozempicu lub Trulicity u osób bez wskazań, może doprowadzić do rozregulowania gospodarki hormonalnej. Leczenie powinno odbywać się pod ścisłą kontrolą lekarską, a dawki zwiększa się stopniowo. Ponadto leki te można stosować tylko i wyłącznie w połączeniu z dietą oraz wzmożoną aktywnością fizyczną. Zawsze w pierwszej kolejności należy zadbać o zdrowy styl życia. Można dodatkowo wspomóc się suplementami, a leki na receptę stosować tylko zgodnie ze wskazaniami.
