KATAR - 10 faktów
1. Katar jest objawem stanu zapalnego, charakteryzującym się blokadą nosa, wyciekiem z nosa, przekrwieniem błony śluzowej, kichaniem i świądem. W przebiegu zapalenia jamy nosowej dochodzi do obrzęku śluzówek także w zatokach obocznych.
2. Katar ma różne fazy
Pierwsza faza - to odpowiedź organizmu na wniknięcie do niego wirusów. Następuje miejscowe przekrwienie i obrzęk błony śluzowej a w konsekwencji blokada nosa.
Druga faza – dochodzi do powstania nacieku komórkowego i zmiany właściwości fizykochemicznych śluzu.
Trzecia faza – dochodzi do nadkażenia bakteryjnego.
3. Katar jest potrzebny
Objawy nieżytu nosa stanowią reakcję obronną błony śluzowej nosa, mającą na celu wyeliminowanie czynnika zakaźnego i naprawę uszkodzonych tkanek. Obrzęk błon śluzowych jam nosowych prowadzi do powstania wysięku w postaci wodnistego kataru. Natomiast katar ropny świadczy o aktywacji sił obronnych organizmu.
4. Gęsty katar należy koniecznie rozrzedzać
Podczas kataru dochodzi do zaburzenia ruchu i funkcji rzęsek, co powoduje zaleganie gęstej wydzieliny. Zaleganie i zagęszczanie śluzu pogłębia zwężenie dróg oddechowych, a także sprzyja namnażaniu bakterii. Podstawą leczenia powinno być odpowiednie nawadnianie organizmu i usuwanie zalegającej wydzieliny.
5. Wirus to jedna z przyczyn kataru
Poza infekcją wirusową przyczyną kataru może być alergia a także inne czynniki, m.in. stosowane leki, czynniki drażniące czy zaburzenia hormonalne. Upośledzenie usuwania wydzieliny może być też wywołane wrodzonymi zaburzeniami, anatomicznymi wadami przegrody i bocznej ściany nosa, chorobą refluksową, wrodzonymi i nabytymi zaburzeniami odporności, jak również narażeniem na dym papierosowy.
6. Leki miejscowe są skuteczniejsze od ogólnoustrojowych – gdyż zastosowane w formie kropli lub aerozolu wchłaniają się szybciej niż preparaty doustne. Nie wywołują też aż tylu efektów niepożądanych co leki stosowane ogólnoustrojowo, zawierające w swoim składzie pseudoefedrynę, efedrynę czy fenylefrynę.
7.Leczenie objawowe kataru ma duże znaczenie
Nieleczony katar może wywołać groźne powikłania zwłaszcza u noworodków a także u dzieci do 2 roku życia – utrudnienie oddychania, połykania, ssania, jak również wywołać stany zapalne uszu a w konsekwencji niedosłuchu.
8. Płukanie nosa wspomaga leczenie
Oczyszczanie śluzówki nosa w znacznym stopniu poprawia jego drożność i jest warunkiem prawidłowego działania leków podawanych donosowo. Wskazane jest zarówno w zapaleniu błony śluzowej nosa jak i ostrym i przewlekłym zapaleniu zatok przynosowych.
9. Szybkość podjęcia leczenia ma znaczenie dla jego skuteczności
Problemy z oddychaniem przez nos zmuszają do oddychania przez usta, co zwiększa ryzyko rozwoju stanów zapalnych pozostałych odcinków dróg oddechowych.
10. Sposób stosowania kropli ma znaczenie
Na dystrybucje leków stosowanych donosowo wpływają właściwości anatomiczno-fizjologiczne nosa (np. skrzywienie przegrody nosa), a także postać leku i technika jego aplikacji. Niezalecane jest podawanie leków w pozycji stojącej z głowa odchyloną do tyłu. Stosowanie leków „odtykających” powinno być ograniczone (zazwyczaj od 3 do 5 dni). Podawane dłużej mogą nasilać naturalny proces gęstnienia śluzu, a w konsekwencji prowadzić do polekowego nieżytu nosa.
Źródło: mgr.farm
